Izraeli po përpiqet të bëjë një cikël tjetër, veçanërisht me sulmet në Gaza, në të cilat qindra civilë humbën jetën dhe mijëra të tjerë u plagosën.
Shkruan: Murat Yesiltas
Ky cikël është i bazuar në një strategji që synon mbulimin e të gjitha efekteve të pushtimit të Palestinës dhe në mënyrë specifike për të reduktuar çështjen në problemin e Gazës.
Që nga dita kur u themelua Izraeli, mund të përfshihen shumë faktorë në lidhje me arsyet e “legjitimitetit” të trilluar, në të cilin Izraeli është mbështetur në procesin e pushtimit të Palestinës hap pas hapi dhe në politikat agresive që ka zbatuar ndaj këtij vendi. Sidoqoftë, midis tyre veçohen tre faktorë.
Faktori i parë është shfrytëzimi efektiv i gjenocidit ndaj hebrenjve (Holokaustit) gjatë Luftës së Dytë Botërore. Në fakt, antisemitizmi u shndërrua në një tabu pas gjenocidit hebre nga Gjermania dhe u krijua një vetëdije e madhe sidomos midis vendeve evropiane për të parandaluar që ngjarje të tilla të ndodhin përsëri. Mirëpo, që nga dita që u themelua, Izraeli ka zgjeruar përmbajtjen e antisemitizmit dhe ka krijuar një lloj terreni “legjitimiteti” për veten dhe politikat e tij. Për shkak se Izraeli filloi të përfshinte edhe kritikën më të vogël të politikave të tij në Palestinë (në antisemitizëm), dhe pothuajse çdo kritikë ndaj Izraelit u etiketua si antisemitike nga administrata e Tel-Avivit.
Gjëja më interesante është se ky etiketim i antisemitizmit, i cili është pjesërisht i kuptueshëm në politikën e brendshme të Izraelit, u miratua shpejt nga Shtetet e Bashkuara të Amerikës dhe vendet evropiane, dhe nganjëherë kjo njollë ose “ndjeshmëri” filloi të vinte nga udhëheqësit e vendit në fjalë para (reagimit të) zyrtarëve izraelitë.
Faktori i dytë që ndikon në guximin e (pushtimit) izraelit në politikën e tij të okupimit në Palestinë është mbështetja e pakushtëzuar e dhënë nga Shtetet e Bashkuara të Amerikës dhe ndikimi i lobit izraelit. Izraeli u njoh nga Amerika 11 minuta pas themelimit të tij dhe është mbështetur nga ky vend që nga krijimi. Kurse mbështetja ushtarake amerikane, në fazën e parë, filloi gradualisht, Ajo u dha në bazë të parimit të “epërsisë ushtarake të Izraelit” në rajon pas vitit 1967, kur u kuptua se nuk do të kishte ndonjë reagim të madh nga vendet e rajonit.
Kur Joe Biden fitoi zgjedhjet, pritej një ton tjetër në mbështetjen e pakushtëzuar për Izraelin. Sepse në fushatën e tij zgjedhore, edhe pse Biden kishte njoftuar se do të mbështeste sigurinë e Izraelit, deklaroi se ai do t’i jepte rëndësi institucioneve ndërkombëtare dhe të drejtave të njeriut. Sidoqoftë, duke marrë parasysh reagimin e administratës së Biden ndaj politikave të fundit sulmuese të Izraelit, shihet qartë se pritshmëria për Palestinën pas Trumpit ka dalë bosh.
Faktori i tretë, i cili hapi rrugën për atë që bën Izraeli dhe është efektiv për të vepruar me aq guxim në politikën pushtuese të Palestinës, lidhet me ekuilibrat rajonalë dhe llogaritjet e ndryshme të interesit të aktorëve.
Ky faktor ka qenë efektiv që nga shfaqja në fillim e problemit palestinez dhe luftërat arabo-izraelite. Në fakt, Izraeli ishte në gjendje të pushtonte të gjithë territoret palestineze si pasojë e llogaritjeve të ndryshme të interesit të vendeve në rajon dhe paaftësisë së tyre për të vepruar në harmoni. Sidomos në 10 vitet e fundit, ekuilibrat rajonalë kanë ndryshuar në favor të Izraelit. Për më tepër Izraeli nuk pati një kosto të madhe për këtë ndryshim.
Në këtë aspekt Izraeli, i cili ishte shumë i shqetësuar për mundësinë e lëkundjes së rregullit të Camp David pas përmbysjes së regjimit të Hysni Mubarak në Egjipt, u rehatua pas grushtshtetit në vitin 2013 dhe intensitetit të luftës civile në Siri që vazhdonte gjithnjë e më shumë. Në luftën për të ruajtur statukon-ndryshimin në rajon, bashkëpunoi me bllokun e statukuesve në një mënyrë të mbuluar, dhe me ndikimin e mbështetjes së Shteteve të Bashkuara të Amerikës, gjeti një zonë më të rehatshme të veprimit në politikën pushtuese të Palestinës.
Çdo ndryshim në të gjithë ose të paktën një nga këta faktorë do të ndikojë në hapat e ardhshëm që Izraeli do të ndërmarrë në Palestinë.
