Riviera e Shqipërisë
”Nga prodhimet e freskëta të detit, në plazhet mbresëlënëse që zhyten në detin Jon. Qytete të tilla si Saranda, Dhërmiu dhe Ksamili janë mes qyteteve me plazhet më të frekuentuara nga turistët. Turistët mund ta kalojnë ditën edhe duke vizituar vende me peshë kulturore, në jug të Shqipërisë, siç është Parku Kombëtar i Butrintit.
Duke hyrë më në brendësi të Shqipëri gjejmë Gjirokastrën, qyteti që është tashmë pjesë e trashëgimisë kulturore të UNESCO-s. E njohur për ruajtjen e një arkitekture të stilit otoman, të vizitosh këtë qytet dhe kështjellën e tij është njëlloj sikur të udhëtosh pas në kohë.
Peizazhi i mahnitshëm
Megjithëse një vend i vogël, Shqipëria paraqet një reliev mjaft të larmishëm dhe bimësi po aq të larmishme. Duke nisur nga Bjeshkët e Namuna në veri, ose Alpet Shqiptare, relievi të jep përshtypjen se rrokulliset drejt detit. Shqipëria Qendrore përbëhet kryesisht nga fusha rrëzë malesh më të ulëta, kurse luginat lartësohen e më pas bien në detin blu të Jonit. Përveç peizazhit skenik, turistët kanë mundësi të përjetojnë kulturën shqiptare nga një fshat në tjetrin. Falë relievit të larmishëm, nëpër vend krijohen mikroklima që bëjnë të mundur rritjen e kulturave ushqimore të ndryshme nga njëra zonë në tjetrën, prandaj edhe turistët do të kenë mundësi të provojnë gatime tradicionale të shumëllojshme anembanë vendit.
Kultura e larmishme
Gjatë viteve 1809-1810, poeti anglez, Lord Bajroni, bëri një udhëtim dyvjeçar nëpër Europë, gjatë të cilit përshkoi luginat jugore të Shqipërisë dhe mbeti i mahnitur nga kultura e pasur dhe kostumet popullore, që gjithashtu variojnë nga krahina në krahinë. Kultura tradicionale ruhet edhe sot e kësaj dite, megjithatë Shqipëria ia vlen të vizitohet edhe për historinë dhe kulturën e saj moderne. Ky shtet ballkanik mbeti nën hijen e komunizmit deri në vitin 1985, kur vdiq Enver Hoxha. Paranoja dhe presioni i ushtruar nga rivali i tij i ish-Jugosllavisë, Tito, e shtynë Hoxhën të ndërtonte më shumë se 170 000 bunkerë bërthamorë anembanë Shqipërisë. Në ditët e sotme, këta bunkerë po kthehen dalëngadalë në dyqane, kafene, madje edhe dhoma hotelesh, si edhe në muze, sidomos në kryeqytetin e vendit. Ndërsa vendi ka përparuar nga periudha komuniste, kultura moderne po përqafon të tashmen pa harruar edhe të kaluarën. Për shembull, rikonstruktimi i Kalasë së Toptanëve është një përzierje e traditës së vjetër dhe asaj të re. Rrënojat e kalasë së ndërtuar në fund të shekullit XVIII janë kthyer kohët e fundit në një qendër të hapur mbushur me dyqane që shesin produkte shqiptare dhe restorante që përdorin përbërës të vendit.
Aventurë autentike
Udhëtimet ndërkombëtare janë shtuar kohët e fundit dhe bashkë me to edhe turizmi. Duke udhëtuar në zona më pak të shkelura, por mjaft të sigurta, udhëtarët mund të përjetojnë aventurën e vërtetë. Të përshtatura për alpinizëm në veri dhe për turistë të pasionuar pas kulturës në jug, bujtinat paraqesin një prej përvojave më autentike, që mund të kenë udhëtarët në Shqipëri. Turistët mund të qëndrojnë në dhoma private apo shtëpi të veçuara, të mësojnë si të gatuajnë pjata tradicionale, të luajnë lojëra tradicionale dhe të dëgjojnë muzikë popullore vendase. Vaktet ushqimore janë gosti të vërteta me fruta e perime, prodhime bulmeti, që më së shumti vijnë nga fermat vendase. Djathërat dhe reçelrat e bërë vetë, ashtu sikurse edhe gatimet tradicionale si byreku, japraku me gjethe rrushi e bakllavaja, janë veçse fillimi. Turistët nuk duhet të ngurrojnë të provojnë edhe pijen tipike veriore me lëng trëndafili.
Pavarësisht se kemi paraqitur veç katër, arsyet pse një turist duhet të vizitojë Shqipërinë janë të shumta”, përfundon Molly Harris.
Discussion about this post