Shkas: Mocioni i rrëzimit të Qeverisë Kurti
Shkruan: Sali Shasivari
Asnjëherë nuk kam qenë i prirur që t’i glorifikoj njerëzit tejmase, ngase, çdo njeri ka anët e tij të mira, sikurse ka edhe dobësitë e tij; e, as që kam tentuar ndonjëherë të luaj rolin e avokatit të ndonjë personi apo entiteti, përpos nëse është në pyetje ndonjë kauzë dhe e vërtetë në të cilën besoj fuqishëm.
Andaj, qoftë para apo pas marjes së pushtetit nga ana e Albin Kurtit, nuk isha në mesin e entuziastëve të flaktë të cilët mendonin se Albin Kurti dhe Qeveria a tij do të bëjnë ‘çudira’; kjo, nga fakti se, isha më se i bindur se Kosova, që nga periudha e pasluftës, u ‘përdhunua’ dhe u ‘përçudnua’ aq shumë nga klanet dhe grupet e interesit, qoftë atyre të brendshme apose të jashtme, sa që, përmes zhvatjes së tillë, ato garantuan në çdo aspekt që Kosova të humb potencën për t’u shndërruar në shtet të mirëfilltë dhe ligjorë; ashtu siç isha i bindur se Albin Kurti ka trashëguar një grumbull problemesh, të cilave do ta ketë vështirë t’ua gjejë fijen.
Megjithatë, Albin Kurti, së bashku me bashkëudhëtarët e tij, dha sinjale shprese, duke dëshmuar se, ku ka vullnet, ka edhe shpresa; duke u etabluar kështu si simbol shprese, edhe atë, jo vetëm për shoqërinë kosovare, por për mbarë kombin dhe rajonin.
Efekti më i rëndësishëm që krijoi Albin Kurti me shokë është se, ata, përmes intelektualizmit, profesionalizmit, qartësisë dhe transparencës, vërtetuan faktin se, në skenën politike shqiptare mund të kemi edhe njerëz që ‘kanë sens’; nëse jo 100% politik, së paku në aspektin e dinjitetit njerëzor.
Mua, personalisht, më mjafton ky fakt që të besoj se Albin Kurti dhe Qeveria e tij ishte e keqja më e vogël për Kosovën dhe të ardhmen e saj, e, pse jo edhe për realitetin mbarëshqiptar; sidomos nga fakti se fenomeni dhe efekti Albin Kurti ngjalli shpresa për ndryshim dhe reforma edhe në shoqëritë tjera shqiptare.
Kjo, për dallim nga klanet famëkeqe dhe bandat parapolitike të demagogëve, hajdutëve dhe derdimenëve të cilët e kanë zaptuar dhe kontaminuar skenën politike shqiptare – anekënd shqipërive tona – tashmë gati tre dekada; e, të cilët, me siguri se janë bërë të bajatshëm edhe për bashkëshortet e veta, e lere më për publikun mbarëshqiptar. E ajo që është edhe më e turpshme dhe e neveritshme është fakti se, disa klane dhe banda të këtij soji pretendojnë të jenë trashëgimtarë të së kaluarës së lavdishme të luftërave çlirimtare; ndonëse, veprimet e tyre të njëpasnjëshme përbaltën çdo shenjtëri.
Mirëpo, suksesi më i madh që mund ta arrijnë armiqët e një populli si dhe argatët e tyre, është të neutralizojnë modelet e suksesit dhe të ndërprejnë proceset shpresëdhënëse, qoftë edhe përkohësisht.
Kështu, edhe ndodhi.
Pikërisht në kohën më kritike për popullin dhe shtetin Kosovar, e jo vetëm, një grup ujqërish, nën mjegullnajën e një pandemie që ka kapluar botën dhe vendin, vendosën të bëjnë sulmin e pabesë të rradhës, duke vënduar interesat e tyre klanore mbi çdo interes tjetër.
Me të dëgjuar ulërimat e kësaj kopeje të ujqve, filluan të ulërijnë edhe kopete e ujqërve tjerë anekënd maleve dhe zabeleve të shqipërive tona.
Në situata të këtilla, është obligim i gjithë banorëve të shqipërive etnike të bashkojnë forcat për t’u qëndruar përballë këtyre kopeve dëmtore; përndryshe, secilit vendbanim do t’i vijë rradha e sulmeve të pabesa.
Andaj, kujdes!
