Për fat të keq ngjarje shumë të rëndësishme që kanë të bëjnë me Komunitetin Mysliman na duhet t’i marrim vesh të fundit, sidomos kur këto kanë të bëjnë me lajme të këqija. Dy medrese tashmë janë mbyllur dhe drejtuesit më të lartë të Tiranës nuk ndihen fare, megjithëse me ta hasemi rregullisht në mjediset e xhamive tona.
Shkruan: Roald A. Hysa
Transparenca prej të gjitha zyrave të KMSH-së vazhdon të jetë zero dhe nga portalet marrim vesh që Medreseja e Korçës dhe ajo e Kavajës zyrtarisht tashmë janë deklaruar të mbyllura. Tashmë na duhet t’i gëzohemi faktit që jeta shkollore muslimane vazhdon në Tiranë, Durrës e Shkodër, pavarësisht programit që këto institucione mbartin. Dy shkolla muslimane, dy medrese nga pritej që të dilnin kualitete njerëzore qoftë edhe të nivelit lokal nuk janë më.
Dy dyer të cilat na i kanë përplasur në fytyrë, dhe dy medrese të emërtuara me emra të mëdhenj dhe të mirënjohur për përkushtimin e tyre për fenë dhe atdheun: Hafiz Ali Korça e Hafiz Abdulla Zëmblaku. Të dy këta të mirënjohur për dashurinë ndaj Islamit dhe dijes njëkohësisht dhe që kanë lënë edhe libra mbrapa.
Fatkeqësisht i gjithë mileti musliman as nuk pyetet, as nuk njoftohet për ato që po ndodhin. Ndërtesa dhe investimi impozant i bërë në Korçë tashmë kanë dalë jashtë loje. Tashmë Korça ka hyrë në atë që ka qenë një qytet musliman një herë e një kohë. Medreseja e cila ishte shkak krenarie për mjediset e për cilësinë e arsimimit sot është një flluskë sapuni, e cila i ka plasur ndër duar miletit musliman.
Pas mbylljes së Medresesë së Gjirokastrës në jug të vendit, tashmë mbyllja e Medresesë së Korçës është një tjetër humbje e madhe në vazhdimësi. Tashmë nuk kanë më vend retorikat boshe mbi rëndësinë e arsimit islam në Shqipëri, fol sa të duash, do të jesh një demagog më shumë në listën e analistëve shqiptarë.
Në vend që të merremi me problemin e programit të Medreseve në Shqipëri për ta përmirësuar tashmë gjendemi përballë faktit të mbylljes së tyre përfundimisht e zyrtarisht. Fatkeqësisht po lakohemi rregullisht jo për mirë, dhe jo për përmirësimin e gjërave që na përkasin. Jugu i vendit po ballafaqohet me zbrazjen dhe varfërimin e jetës së një popullate me tradita të theksuara muslimane, ndërkohë që dihet më së miri se popullata aty është tradicionalisht muslimane dhe nuk janë të ardhur.
Prania e Medreseve qysh në kohët e hershme nis qysh nga viset e Çamërisë e duke vazhduar rregullisht në veri të vendit, mirëpo po gjendemi përpara fenomenit të zhveshjes së vendit nga vakufet dhe institucionet e edukimit fetar. Të gjendur para një fakti të kryer dhe transparence zero na duhet të përpiqemi ta kapërdijmë çorbën e gatuar nga të paaftët. Mbyllja e një dere diturie i ve frerin një tradite të tërë të krijuar me breza.
Sa ka frymë, ka edhe shpresë, dhe me shpresë te Zoti, që të mos humbasi tradita fetare e ngritur prej shekujsh nga të parët tonë.
Gjithashtu: https://mexhlis.com/2020/09/17/medreseja-e-tiranes-nje-kolegj-me-shume-ne-listat-e-ministrise-se-arsimit/
