Gjatë samitit të G7, Boris Johnson premtoi se do të vaksinojë botën. Por deri të dielën në mbrëmje ishte e qartë se edhe premtimi për të dhuruar një miliard doza vaksinash deri në mes të vitit të ardhshëm nuk do të përmbushej.
Shkruan: Nick Dearden, Aljazeera
Sipas fjalëve të ish-kryeministrit britanik Gordon Brown, samiti do të “ishte një dështim moral i pafalshëm”. Një nga temat më të diskutuara në këtë samit ishin vaksinat, sidomos duke pasur parasysh pabarazinë në shpërndarjen e tyre në nivel global.
Ndërsa kombet e G7 po vaksinojnë qytetarët e tyre me një normë prej 4.6 milion njerëzish në ditë, vendet me të ardhura të ulëta mund të vaksinojnë deri në 63,000 persona në ditë, raporton abcnews.al
G7 mund të vaksinojë pothuajse të gjithë qytetarët e saj deri në fund të vitit ndërsa, me ritmet aktuale, vendet me të ardhura të ulëta do të duhet të presin 57 vite.
Kjo është arsyeja pse vendet e varfra kërkojnë që vendet e pasura të heqin dorë nga rregullat e pronësisë intelektuale për të lejuar vendet në të gjithë botën të rrisin prodhimin sa më shpejt të jetë e mundur, raporton abcnews.al
Por me një përjashtim shumë të rëndësishëm të Presidentit të SHBA-së Biden, dhe premtimeve të Presidentit Francez Macron, G7 ka mbështetur kryesisht korporatat e mëdha farmaceutike në mbrojtjen e së drejtës së fitimit pavarësisht nga kostoja.
Këta udhëheqës donin të përdornin samitin e G7 për të provuar se mund të ndihmonin vendet e varfra ndërsa linin të paprekur fitimet e Big Pharma. Të premten, u premtuan një miliard doza për vendet e varfra. Kjo do të kishte qenë e mjaftueshme për të imunizuar rreth 10 përqind të popullsisë globale të pavaksinuar.
Deri të dielën, numri i dozave të premtuara u ul në 870 milion, nga të cilët vetëm rreth 600 milion janë vaksina”të reja”, shumica e të cilave nuk do të jetë gati deri vitin e ardhshëm, Përtej vaksinave, pandemia ka shkaktuar një krizë borxhesh në shumë vende, e cila mund të rrisë varfërinë dhe pabarazinë për një brez.
Megjithatë G7 nuk ofroi asgjë të re për të ndryshuar këtë situatë, në veçanti duke mos ndërmarrë asnjë veprim kundër bankave dhe fondeve mbrojtëse, raporton abcnews.al
Dhe për një nga çështjet kryesore, siç është ndryshimi i klimës, samiti thjesht riafirmoi një objektiv të një dekadë më përpara për t’u dhënë vendeve në zhvillim 100 miliardë dollarë në vit për t’u përshtatur me ndryshimin e klimës – një premtim që ata tashmë nuk kanë arritur ta zbatojnë në praktikë.
Ndoshta asgjë nga këto nuk duhet të na habisë. G7 u krijua në mesin e viteve 1970 si një lloj grushti shteti kundër një rendi botëror më demokratik dhe të barabartë. Samiti i pare, i cili përfshinte vetëm gjashtë qeveritë më të fuqishme në botë u zhvillua në 1975.
Udhëheqësit u takuan për të diskutuar kërcënimin ndaj kontrollit në tregjet botërore të energjisë nga furnizuesit e Lindjes së Mesme që kishin bllokuar naftën dhe po kërkonin një rrugëzgjidhje se si tija dilnin me ish-kolonitë e tyre që kërkonin pavarësi ekonomike nga Perëndimi.
Këto vende të jugut përdorën OKB-në për të kërkuar një ekonomi globale më demokratike. Takimi i G6 ishte një kundërsulm ndaj këtij projekti për një botë më të drejtë. Vendimet strategjike ekonomike ishin tashmë një klasë e privilegjuar politike.
G7 (ose nganjëherë G8 kur pjesë e saj ishte edhe Rusia) mbeti një forum për të vendosur sundimin e ekonomisë globale që nga ajo kohë. Disa herë, ishte një organ që mund të bënte bamirësi për të ruajtur status quo-në. Në 2005, G8 në Skoci, i udhëhequr nga Gordon Brown nuk bëri asgjë për të ndryshuar drejtimin e një ekonomie globale që tashmë po shkonte drejt recesionit më të madh që nga vitet 1920, raporton abcnews.al
Në vitin 2021, premtimet e paqarta të G7 nuk bindën askënd se ata kishin përgjigjet për problemet e botës. E vërtetë, ka pasur disa lëvizje, të udhëhequra përsëri nga SHBA-ja, për vendosjen e taksave minimale të korporatave globalisht.
Por ky është produkt i fushatës brenda SHBA-së dhe në të gjithë botën për shumë vite. Ajo që G7 miratoi ishte një normë shumë e ulët e taksave të korporatave. Ajo çfarë duhet të mësojmë nga G7 është se nuk duhet të kemi iluzione se fuqitë kryesore të botës do të jenë në gjendje të zgjidhin problemet themelore me të cilat bota po përballet tani.
Ky grup i 7 qeverive duhet të diskutojë me qeveritë më të varfra, jo si donatorë, por si të barabartë. /abcnews.al/
