Prindër, ju që keni fëmijë, të cilët do të fillojnë shkollën për herë të parë, përpiquni të flisni me ta. Tregojini se si e keni pritur ju vetë këtë çast.
Çfarë keni përjetuar; sa frikë keni patur, por edhe sa kënaqësi kishit kur u tregonit të tjerëve që edhe ju ishit rritur tashmë dhe do të shkonit në shkollë. Tregojini për vete dhe pyetini: Po ata a ndjejnë frikë apo kuriozitet apo ankth? Pyetini. Në moshën 6 vjeç njeriu fillon ta përjetojë frikën nga vdekja më konkretisht.
Vetë mbarimi I fëmijërisë, është një lloj vdekje simbolike. Fëmija nuk ekziston më, por edhe I rritur nuk është ende.
Prandaj fëmija bën pyetjet pafund apo pse-të pafund të periudhës 5-11 vjeç, pyet për të zbutur ankthin dhe të gjejë ca pika për t’u orientuar. Kjo moshë përkon me fillimin e shkollës, ku fëmija përballet me dijen e madhe të të rriturit dhe aftësitë e tij për të dëgjuar mësuesin dhe më pas, ato që dëgjoji t’i tregojë e shkruajë me fjalët që ende nuk ua di mirë kuptimin.
E gjithë kjo situatë kërkon kurajo të madhe, prandaj prindër mos i lini vetëm fëmijët, por flisni me ta dhe dëgjojini ata.
Kjo është ndihma më e madhe që mund ti jepni fëmijëve tuaj në këtë prag jete prej të rrituri.
/Lira Gjika/
Discussion about this post